ภาษาเขมร


การใช้คำภาษาเขมรในภาษาไทย

          ความเป็นมาของภาษาเขมร และเหตุที่ภาษาเขมรเข้ามาปะปนในภาษาไทย

ภาษาเขมร จัดอยู่ในตระกูลมอญ-เขมร คำดั้งเดิมส่วนใหญ่เป็นคำพยางค์เดียวและเป็นคำโดด ถือเอาการเรียงคำเข้าประโยคเป็นสำคัญเช่นเดียวกับภาษาไทย แต่มีลักษณะบางอย่างต่างไปจากภาษาไทย เช่น การไม่มีวรรณยุกต์เป็นต้น การเป็นประเทศเพื่อนบ้านทำให้ภาษาเขมรเข้ามามีอิทธิพลในประเทศไทย นอกจากนี้ยังมีการอพยพของชาวมอญและชาวจามเข้ามาในประเทศไทย ปัจจุบันภาษาเขมรอยู่คู่กับวิถีชีวิตคนไทยผ่านทางวรรณคดีและคำราชาศัพท์เป็นส่วนมาก สำหรับการนำคำภาษาเขมรมาใช้ในชีวิตประจำวันมีทั้งการยืมมาใช้โดยตรงและยืมคำที่แผลงแล้วมาใช้


           หลักการสังเกตคำภาษาเขมร


ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ภาษาญี่ปุ่น

รูปภาพ
อิทธิพลของภาษาญี่ปุ่นที่มีต่อภาษาไทย           คำยืมภาษาญี่ปุ่นส่วนมากจะนำมาใช้เรียกอาหาร กีฬา หรือเครื่องแต่งกาย ซึ่งคำที่ยืมมาจะออกเสียงต่างจากต้นฉบับเล็กน้อยเพื่อให้ง่ายต่อการออกเสียง โดยญี่ปุ่นเริ่มติดต่อกับไทยอย่างเป็นทางการในรัชสมัยสมเด็จพระเอกาทศรถ โชกุนอิเอยาสุได้มีสาสน์มาถวายสมเด็จพระเอกาทศรถพร้อมด้วยดาบญีปุ่น 10 เล่ม และเกราะ 3 สำรับ ญี่ปุ่นทูลขอปืนใหญ่กับไม้หอมของทางอยุธยาเป็นการแลกเปลี่ยน หลังจากนั้นไม่นานทางญี่ปุ่นก็ประกาศให้สำเภาไทยไปทำการค้าขายยังประเทศญี่ปุ่นได้โดยเสรี ญี่ปุ่นกกับไทยมีความสัมพันธ์กันมาโดยลำดับ จนกระทั่งถึงสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นเข้ามายึดครองประเทศไทยอยู่ระยะหนึ่ง หลังจากมหาสงครามเป็นต้นมาไทยก็มีการติดต่อทางการค้ากับประเทศญี่ปุ่นมากกว่าประเทศอื่นๆ จากการสัมพันธ์มาเป็นเวลานานนี้เองเป็นเหตุให้ภาษาญี่ปุ่นจำนวนหนึ่งเข้ามามีที่ใช้อยู่ในภาษาไทย ตัวอย่างคำยืมที่มาจากภาษาญี่ปุ่น
อ่านเพิ่มเติม

ภาษาชวา-มลายู

รูปภาพ
ภาษาชวา                ภาษาชวา ปัจจุบันเรียกว่าภาษาอินโดนีเซีย เป็นภาษาตระกูลคำติดต่อ ตระกูลเดียวกับภาษามลายู ภาษาชวาที่ไทยยืมมาใช้ส่วนมากเป็นภาษาเขียน ซึ่งรับมาจากวรรณคดีเรื่อง ดาหลังและอิเหนาเป็นส่วนใหญ่ ถ้อยคำภาษาเหล่านี้ใช้สื่อสารในวรรณคดี และในบทร้อยกรองต่าง ๆ มากกว่าคำที่นำมาใช้สื่อสารในชีวิตประจำวัน ตัวอย่าง เช่น ภาษามลายู              ภาษามลายูหรือภาษามาเลย์ ปัจจุบันเรียกว่า ภาษามาเลเซีย เป็นภาษาคำติดต่ออยู่ในตระกูลภาษาชวา คำส่วนใหญ่จะมีสองพยางค์และสามพยางค์ เข้ามาปะปนในภาษาไทยเพราะมีเขตแดนติดต่อกัน จึงติดต่อสัมพันธ์กันทั้งทางด้านการค้าขาย ศาสนา วัฒนธรรม มาเป็นเวลานาน โดยเฉพาะจังหวัดชายแดนภาคใต้ ได้แก่ ยะลา สงขลา ปัตตานี นราธิวาส และสตูล ยังคงใช้ภาษามลายูสื่อสารในชีวิตประจำวันอยู่เป็นจำนวนมาก วิธีการนำคำภาษามลายูมาใช้ในภาษาไทย มีดังนี้ 1. ยืมมาโดยวิธีทับศัพท์ คำส่วนใหญ่จะยืมมาโดยวิธีการปรับเสียงให้เข้ากับระบบเสียงในภาษาไทย ซึ่งอาจจะมีการตัดเสียง เพิ่มเสียง หรือการเปลี่ยนแปลงเสียงบางเสียง 1.1 คำศัพท์มลายูที่ใช้ทั่วๆไป เช่น ทุเรียน ลองกอง
อ่านเพิ่มเติม

ภาษาเปอร์เซีย

รูปภาพ
          จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์มีว่า "พวกแขกเทศ" คือชาวต่างประเทศที่นับถือศาสนาอิสลาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหรับ และ เปอร์เซีย ได้เข้ามาติดต่อกับไทยในสมัยสมเด็จพระบรมไตรโลกนาถแล้ว เช่น มีตำแหน่งกรมท่าฝ่ายขวา ติดต่อค้าขายกับต่างประเทศทางทิศตะวันตกของไทย เรียกว่า "จุฬาราชมนตรี" และมีแขกเทศเป็นข้าราชการไทยอยู่หลายตำแหน่ง คือ "หลวงศรียศ" "หลวงศรีวรข่าน" และ "ราชบังลัน" เป็นต้น และปราฏว่าพวกนับถือศาสนาอิสลามก็มีที่กรุงศรีอยุธยา และกรุงธนบุรีเป็นจำนวนมาก ในบรรดาแขกเทศทั้งหลาย พวกเปอร์เซียและอาหรับเป็นพวกที่มีอิทธิพลที่สุด เพราะมีทั้งพ่อค้าและข้าราชการด้วยเหตุนี้คำเปอร์เซียและคำอาหรับจึงปนอยู่ในภาษาไทยจำนวนหนึ่ง ตั้งแต่สมัยนั้นเป็นต้นมา แต่ส่วนมากผ่านมาทางมลายูก่อน           ภาษาเปอร์เซียก็เป็นอีกแหล่งหนึ่งที่คนไทยหยิบยืมเอามาใช้แสดงถึงความสัมพันธ์ และการแลกเปลี่ยนทางวัฒนธรรมที่มีมายาวนาน จนทำให้คำเปอร์เซียปรากฏอยู่ในภาษาไทยด้วย ภาษาเปอร์เซีย เป็นภาษาที่ใช้กันในประเทศอิหร่าน ประเทศอัฟกานิสถาน ประเทศทาจิกิสถาน ประเทศบาห์เรน และประเทศอ
อ่านเพิ่มเติม